Over mij

Opeens kon ik er niet meer omheen. Door alle vreselijke nieuwsberichten, mijn werk in de GGZ en persoonlijke inzichten die ik opgedaan heb, besloot ik dat ik een missie had. Echt impact en verschil maken voor jongeren in Nederland, zodat zij sterke en mooie mensen worden vol vertrouwen en kennis in zichzelf. 

leren jezelf zijn

Mijn jongere, kwetsbare en onzekere ik

Wat had mijn 12-jarige ik graag geweten waarom ik ondanks alles bij de groep wilde horen. Een jaar voordat ik naar de middelbare school ging was ik aan mijn hart geopereerd. Hierdoor was ik mijn conditie volledig kwijtgeraakt. Dit maakte elke dag naar school fietsen, 12 km heen, 12 km terug, soms best een uitdaging.

Op de terugweg na een lange, intensieve schooldag met tegenwind kon ik niet meer. De rest van de groep waarmee ik fietste leek nog fit en vol energie, dus toegeven dat ik niet meer kon durfde ik niet. Ik schaamde me en was onzeker. Daarom verzon ik dat mijn tante in een ander dorp woonde en dat ik bij haar op bezoek zou gaan. Dit deed ik zodat ik een andere afslag kon nemen. Daar stopte ik en kon ik weer op adem komen. Een gevoel van eenzaamheid overspoelde me en ik kwam huilend thuis.

Zo zijn er in mijn tienerjaren meer situaties geweest waarin ik onzeker was, angstig of waarin ik niet over mijn gevoelens kon, of durfde, te praten. Waarin ik me alleen voelde.

Ik besef me nu dat ik zeker niet de enige was.

Nu weet ik vrij zeker dat de groep waarmee ik fietste ook wel eens last had van onzekerheid of angst en dat ook zij niet wisten hoe ze met bepaalde emoties om moesten gaan, of waar deze überhaupt vandaan kwamen.

Inmiddels ben ik zelf een stuk zelfverzekerder geworden en kan ik beter over mijn gevoelens praten. Ook weet ik veel beter wie ik ben en waar ik voor sta, ik heb mezelf een stuk beter leren kennen! Terugkijkend heeft dit vooral veel te maken gehad met mijn opleiding en mijn werk. Tijdens mijn opleiding Maatschappelijk Werk en Dienstverlening werd er veel aandacht besteed aan reflectie.

Als hulpverlener gebruik je jezelf als instrument en dus moet je ook jezelf goed leren kennen om andere mensen te kunnen helpen. Lukt iets niet of vind je iets lastig, dan ga je onderzoeken waar dit door komt. Daarnaast moet je goed kunnen verantwoorden waarom je de dingen doet zoals je ze doet. Dit vond ik, zeker in het begin, super lastig, maar het heeft me heel veel over mijzelf geleerd. 

Die jongere zoals ik vroeger, die is er nu nog steeds. Ik weet zelfs zeker dat elke jongere met deze thema’s te maken heeft. De ene misschien meer dan de ander. Bij de een is het meer zichtbaar dan bij de ander.

Toen ik inzag dat nu, jaren nadat ik mijn middelbare school tijd achter me heb gelaten, jongeren nog steeds met dezelfde thema’s te maken hebben, ontstond mijn nieuwe missie.

Ik kan het niet langer aanzien

Tegenwoordig wordt het steeds duidelijker dat mensen last hebben van mentale uitdagingen en problemen. Een steeds grotere groep mensen heeft last van depressieve klachten, en steeds meer werknemers vallen uit door een burn-out. Deze mensen worden steeds jonger. In mijn werk in de GGZ zie ik de wachtlijsten voor jeugdhulpverlening alsmaar groeien. Steeds meer jongeren vallen uit op school of hebben psychische hulp nodig. Veel jongeren ervaren al op jonge leeftijd druk, stress, zijn vermoeid en ook een burn-out op jonge leeftijd komt steeds vaker voor. 

We moeten in deze 21ste eeuw met zo veel dealen. Steeds meer mensen gaan naar een coach of psycholoog om hun leven weer op de rit te krijgen, om te leren over wie ze echt zijn. Mooi om te zien dat deze verschuiving aan het ontstaan is, maar mijns inziens is het dan eigenlijk al te laat. Iemand is dan al helemaal op, heeft geen energie meer, ziet het allemaal even niet meer zitten. Pas dan krijgen we de tools aangereikt voor hoe je weer gelukkig wordt. Dan leren we weer hoe je jezelf kunt zijn.

Waarom leren we hier niet eerder over? Als we nog jong zijn?

We krijgen op de middelbare school vooral kennis geleerd, vakken. Hierdoor zouden we klaargestoomd moeten worden op onze werkende toekomst.
Wat we niet leren is dat we emoties hebben en dat die ergens vandaan komen. Dat het normaal is om angst, schaamte en onzekerheid te ervaren. Dat we daar allemaal, stuk voor stuk, mee te maken krijgen. Hoe mooi zou het zijn als we daarover leren, dat we leren hoe we daar mee om kunnen gaan, dat we leren welke tools je kunt inzetten als je je niet goed voelt. Dat er tools zijn die ervoor zorgen dat je kan voorkómen dat je je niet goed voelt.

‘Wees jezelf - er zijn al zoveel anderen’
– Loesje

Een school die oog heeft voor het totaal plaatje

Laten we deze jongeren meer meegeven in hun rugzak dan alleen een mooie cijferlijst en kennis die ze leren over vakken uit hun vakkenpakket. Laten we ze écht voorbereiden op de toekomst. Ik geloof erin dat als we jongeren leren wie ze zijn, hoe ze in elkaar zitten, waar ze gelukkig van worden en hoe ze gelukkig blijven, deze jongeren een hele mooie toekomst tegemoet gaan. Een toekomst waarin ze geleerd hebben te luisteren naar zichzelf en naar anderen, waarin ze geleerd hebben te praten en geleerd hebben kwetsbaar te zijn. En vooral; geleerd hebben zichzelf te zijn. 

leren jezelf zijn

Typisch Hèlen

beeldmerk rand

Nu ben ik benieuwd,
wie ben jij?

Herken jij je als leraar of docent ook in dat je leerlingen meer mee wilt geven? Dat er in jouw klas of op jouw school behoefte is om jongeren meer te leren over mentale gezondheid? Gun jij jouw leerlingen ook dat ze als krachtige jong volwassenen in het leven staan en een mooie toekomst tegemoet gaan?

Ik vind het heel leuk om van jou te horen hoe jij aan kijkt tegen deze thema’s bij jou op school. Deel je met mij jouw verhaal? Ik luister graag naar wat er nog mist in jouw klas of school en wat ik voor jou kan betekenen.

Deel hieronder je verhaal en wat jij belangrijk vindt voor jongeren. Ik leer je graag beter kennen!

Scroll naar boven